Słowa pochodzą od Opiekunów Duchowych z odczytu Kronik Akaszy.
„To co stare, rozpada się na waszych oczach. Jak wieża Babel, która zapada się pod własnym ciężarem. Gdy opadnie kurz, okaże się, co było trwałe i zbudowane na zdrowych fundamentach. Już niedługo pozostanie tylko zdrowa, żywa tkanka. To, co dzieje się teraz, a co odczuwacie lub widzicie na wiele sposobów, jest jak [zbiorowa] operacja chorego pacjenta.
Traktujcie stare systemy i schematy zachowań jak chorobę, jak coś, co ma ulec samodestrukcji.
Może być tak, ze przyzwyczailiście się do tego – tak, jak przewlekle chory pacjent, który nie zdaje sobie sprawy, że to, co czuje, nie jest normalne i mu szkodzi. Chroniczny ból (nie tyle fizyczny, co egzystencjalny), poczucie pustki czy beznadziei – to nie jest normalny stan żadnego przejawu Życia.
Życie to rozkwit, harmonia, spokój i radość. Życie to pełnia.
Nie traktuj choroby jak normy. Czy nie czujesz, że pod spodem tli się Życie? Wsłuchaj się w rytm bicia swojego serca. Wsłuchaj się w siebie. Wpatrz się w kolory kwiatów i drzew. Zauważ radość psa machającego ogonem. Czyste emocje, pełnia Życia w najprostszych rzeczach wokół ciebie. I ty pośród tego. Schorowany, zgarbiony, wpatrzony w pustkę…
Zobacz Życie i poczuj Życie. To jest nasza wskazówka dla ciebie.
Stajesz się tym, na co patrzysz, czemu dajesz uwagę. Życie to Dar. Nie zmarnuj go – wszak nie wiesz, ile ci go zostało.”