Słowa pochodzą od Opiekunów Duchowych z odczytu Kronik Akaszy.
“Zdrowe jabłka w zatęćhłym powietrzu – zgniją.
Zdrowe jabłka obok zgniłego, jeśli są blisko niego zbyt długo – zgniją.
Poobijane jabłka łatwiej się psują i potrzebują więcej uwagi [Miłości]. Wciąż są wartościowe, ale gdy je zostawić – zgniją.
Zdrowo wyglądające jabłka mogą psuć się od środka, choć tego nie widać z zewnątrz.
Leżakujące jabłka potrzebują świeżego powietrza, przewietrzania (głowy), spokoju, delikatności przy przekładaniu i uważności, żeby ich nie poodbijać, potrzebują przestrzeni wokół siebie, żeby się nie dotykały; potrzebują życzliwości przy doglądaniu. W odpowiednich warunkach nic z siebie nie stracą i będą radością dla tych, którzy mają z nimi do czynienia.
Wartość człowieka jest sumą jego doświadczeń i wewnętrznych transformacji. Nie da się tego zobaczyć w całości, to zbyt nieuchwytne, subtelne i kruche. Zobacz w drugim człowieku jego kruchość, delikatność oraz ułomności, które są jednocześnie darem i szansą na zmianę.
Jabłko, które spada z drzewa jako ostatnie nie jest wcale gorsze od innych. Wszystko wydarza się [w człowieku] we właściwym czasie.
Opustoszały sad nie jest końcem a początkiem właściwej drogi. Zobacz, dokąd prowadzi Cię Twoja droga. Zobacz, wśród jakich jabłek leżakujesz. Czy nie tracisz niepotrzebnie swoich wartości? Dojrzewasz w spokoju czy więdniesz i usychasz?”